Szurmiak Franciszek, ksiadz & pralat (1836-1932), Jana Pawla Lubka pra, pra stryjek PELNA BIOGRAFIA ===================================================================================== Syn Agnieszki i Marcina Szurmiaka, zarzadcy dóbr. Urodzil sie 12-VIII-1830, w Laczkach Jagiellonskich kolo Jasla. Szkole podstawowa ukonczyl w parafii rodzinnej, gimnazjum z matura w 1860 w Jasle. Teologie studiowal w Tarnowie i tu 20-VII-1864, przyjal swiecenia kaplanskie z rak biskupa Jozefa Alojski Pukalskiego, biskupa Tarnowskiego 1852-1885. Od 22 VII 1864, pracowal jako wikary w Lisiej Górze, od 28 XI 1867, w katedrze tarnowskiej. Byl dyrektorem zakrystii i katecheta w szkole trywialnej w Strusinie. Byl dobrym kaznodzieja i wytrwalym spowiednikiem. Od 1868, pracowal jako katecheta w ochronce sierot. 18 I 1870, zostal prefektem Seminarium Duchownego a 22 VII 1870, profesorem (zastepczym) prawa i historii Kosciola, 19 I 1871, ojcem duchownym. Jako ojciec duchowny wykladal liturgike. 7 VIII 1873, otrzymal nominacje na wicerektora seminarium. Kontynuowal po swoim poprzedniku rozbudowe i wystrój kaplicy seminaryjnej. W tym czasie zajmowal sie nadto kaznodziejstwem w tek samej katedrze, jak i w sasiednich kosciolach. Pomagal w budowie kosciola i klasztoru ksiezy filipinów, którzy po usunieciu podczas Kulturkampfu z Wielkopolski (Gostynia) osiedlili sie w Tarnowie. 27 VIII 1878, zostal instytuowany na probostwo w Czerminie. Przebudowal i odremontowal zewnatrz i wewnatrz kosciól. Kupil nowy oltarz i sporo paramentów liturgicznych. Odnowil tez plebanie i budynki gospodarcze. Wybudowal organistówke, poprawil dom koscielnego. Po kilku latach remontowal po raz drugi wspomniane budynki. Ogrodzil cmentarz parafialny. Staral sie o budowe nowej szkoly w Czerminie. Na ten cel oddal za zgoda Kurii jeden mórg plebanskiego pola. Stara szkole przejal na organistówke. Parafia czerminska byla jedna z najrozleglejszych w diecezji. Totez na zyczenie biskupa Leona Walegi, biskup Tarnowski 1901-1933, Mimo podeszlego wieku, przystapil do jej podzialu. Organizacje parafii i budowe kosciola w Górkach zlecil swemu wikaremu ks. W. Bialasowi. Oddal tez Wole Plawska parafii Rzedzianowice. Obydwie parafie wyposazyl polem beneficjalnym. Byl dobrym duszpasterzem, zwlaszcza kaznodzieja i spowiednikiem. Byl wymagajacy od siebie i od innych. Cieszyl sie duzym autorytetem, zarówno wsród duchowienstwa jak i wiernych. Nazywano go biskupem nadwislanskim. Osobiscie prowadzil kancelarie parafialna. Mial bardzo dobre serce, dlatego parafianie bardzo go cenili i kochali. Wszystkie dochody osobiste przeznaczal na potrzeby kosciola i na wspieranie biednych. Jego wikariusz, ks. Franciszek Pietros, pieknie pisal o nim w relacji: „Ks. Szurmiak byl bardzo wymagajacy od siebie i od drugich. Parafia rzadzil twarda reka. Widziec sie to dalo nawet wtedy, gdy juz przezyl 90 lat. Sprawiedliwy bez cienia stronniczosci. Gleboko wierzacy, pobozny. Ksiezy wikarych nie krzywdzil. Kazdemu oddawal co mu sie slusznie nalezalo. Wspominamy Go najlepiej za jego szlachetne i dobre serce. Pelnil wiele urzedów i posiadal wiele odznaczen. Od 18 V 1881, byl notariuszem dekanatu radomyskiego, od 30 VIII 1882, wicedziekanem, a od 17 I 1887, dziekanem tego dekanatu. 25 XI 1891, zostal dziekanem dekanatu mieleckiego, 28 XI 1889, egzaminatorem posynodalnym. Zaslabl 5 I 1932, w fotelu oczekujac na poczte. Wikariusze wezwani przez najblizsze otoczenie ks. Szurmiaka przerwali kolede, udzielili mu ostatnich sakramentów i wezwali lekarza. Wkrótce nastapil zgon. Cialo jego spoczelo w podziemiach kaplicy cmentarnej. Podczas drugiej wojny swiatowej, gdy front na kilka miesiecy zatrzymal sie w okolicach Czermina, wyrzucono jego kosci z trumny, w której pochowano zabitego wyzszego ranga radzieckiego zolnierza. Za zycia oddawal wszystko co mial Kosciolowi i ubogim. Po smierci oddal nawet wlasna trumne. Zmarl 6 I 1932, w Czerminie gdzie byl proboszczem az 54 lat. Ksiadz Franciszek sie tez zaangazowal w straz pozarna Czermina. W 1923, strazacy z Czermina od Zarzadu Powiatowego otrzymali w nagrode drabine „Szczerbowskiego". Naczelnikiem strazy byl ks. pralat Franciszek Szurmiak - miejscowy proboszcz, który zapisal sie jako dobry organizator i wniósl znaczacy wklad w rozwój bazy materialnej jednostki. W 1925 roku na funkcje naczelnika powolano Jana Myjaka Z Zadworza, a na prezesa Mariana Nide - wlasciciela miejscowej gospody, pelniacego rowniesz prezesa rejonowego strazy pozarnej. Ksiadz Szurmiak zostal odznaczony EC 3-XII-1873, i RM w 1886. Od 11-X-1888, byl honorowym kanonikiem kapituly tarnowskiej. Otrzymal tytul szambelana papieskiego w 1904. Sad grodzki, Oddzial I Mielec, dnia 26 lutego 1932 Dekret przyznania spadku, Spadek po sp. ksiedzu Franciszku Szurmiaku zmarlym dnia 6 stycznia 1932 w Czerminie - bez posostawienia rozporzadzenia ostatniej woli - skutkiem zrzeczenia sie wpadku przez Wiktorje zam. Nida i Jozefe Milli stosownie ustawowego porzadku dziedziczenia przy uwzlednieniu przepisu 761 uc.kosciolowi rzymsko-katolickiemu w Czerminie w polowie oraz funduszowi ubogich gminy Czermin w drugiej polowie na wlasnosc i na tem uznaje sie postepowanie spadkowe za ukonczone. Wykaz proboszczów Parafii sw. Klemensa P.M. 1. ks. Szymon Zagrodzki 1784 - 1804 2. ks. Jan Nepomucen Szulkiewicz 1805 - 1819 3. ks. Szymon Mezowicz 1821 - 1857 4. ks. Klemens Andrzej Popiel de Sulima 1858 - 1878 5. ks. Franciszek Szurmiak 1878 - 1932 6. ks. Jan Jarosz 1932 - 1975 7. ks. Tadeusz Dylo 1975 - 2003 8. ks. Pawel Falowski 2003 - Prorektorzy Wyzsze Seminarium Duchowe w Tarnowie: 1. Ks. Józef E. MATUZINSKI 1838 - 1843 2. Ks. Jan GIELDANOWSKI 1844 - 1852 3. Ks. Jan RYBARSKI 1853 - 1859 4. Ks. Jan FAFERKO 1859 - 1870 5. Ks. Stanislaw WALCZYNSKI 1871 - 1873 6. Ks. Franciszek SZURMIAK 1874 - 1878 Ojcowie duchowni WSD w Tarnowie: 1. Ks. Michal POREBSKI 1823 - 1826 2. Ks. Andrzej OSTRAWSKI 1826 - 1834 3. Ks. Wawrzyniec BIELANSKI 1834 - 1836 4. Ks. Feliks de GODZIEMBA SOSNOWSKI 1836 - 1838 5. Ks. Franciszek KARKOSZKA 1838 - 1843 6. Ks. Klemens POPIEL 1843 - 1846 7. Ks. Jan RYBARSKI 1846 - 1853 8. Ks. Leopold CHIELOWSKI 1853 - 1859 9. Ks. Antoni WRÓBEL 1859 - 1866 10. Ks. Stanislaw WALCZYNSKI 1866 - 1871 11. Ks. Franciszek SZURMIAK 1871 - 1873 12. Ks. Klemens RADWANSKI 1873 - 1878 W latach 1838 - 1870 zajmujacy sie studentami filozofii lub gimnazjalistami: 1. Ks. Klemens POPIEL 1838 - 1843 2. Ks. Jan NOSZKOWSKI 1843 - 1845 3. Ks. Jan CHELMECKI 1845 - 1846 4. Ks. Franciszek LACROIX 1846 - 1848 5. Ks. Wiktor LUBINSKI 1848 - 1852 6. Ks. Józef MARTUSIEWICZ 1852 - 1854 7. Ks. Jan FAFERKO 1854 - 1859 8. Ks. Jan TURLEJ 1859 - 1962 9. Ks. Stanislaw MIZERSKI 1862 - 1864 10. Ks. Wawrzyniec MARCHON 1864 - 1865 11. Ks. Roman FIALKOWSKI 1865 - 1870 12. Ks. Franciszek SZURMIAK 1870 - 1871 13. Ks. Józef OSWIECIMSKI 1871 14. Ks. Wladyslaw KOCZON 1871 - 1876 15. Ks. Jan JAWORSKI 1876 - 1878 16. Ks. Franciszek KRYSTA 1878 - 1881 Misje parafialne w Czerminie w 1898 Praktyka prowadzenia misji parafialnych ma juz dluga historie, choc nie zawsze wiadomo, w jaki sposób one sie odbywaly. W kronikach parafialnych znajdujemy wpisy, które utrwalaja, kto i kiedy misje prowadzil, ale malo wiemy o ich konkretnym przebiegu. Niejednokrotnie wpisy dotyczace odbywanych misji znajdujemy takze w ksiegach metrykalnych, co wymownie swiadczy, ze nadawano im duze znaczenie. Na ogól misje odbywaly sie z okazji kolejnych wielkich jubileuszy oglaszanych w Kosciele, ale takze przy innych, na ogól specjalnych okazjach. Misje, a potem rekolekcje parafialne rozpowszechnily sie w Kosciele w wieku XIX. W Galicji ta praktyka zostala szczególnie zwiazana z potrzeba odbudowania zycia moralnego, którego degradacja ujawnila sie w czasie tak zwanej rabacji. Widzac skutecznosc tego srodka odnowy moralnej i duchowej, zaczeto coraz czesciej organizowac misje parafialne, az w koncu staly sie one stalym elementem prowadzonego duszpasterstwa. Wiele szczególów dotyczacych misji parafialnych, a potem ich renowacji pod koniec XIX wieku znajdujemy w listach ks. Franciszka Szurmiaka (1836-1932), proboszcza w Czerminie od roku 1878 az do smierci. Wspominane misje mialy miejsce w Czerminie w 1898 r., a ich renowacja odbyla sie w roku nastepnym. Byc moze byly one zwiazane z przygotowaniem do Roku Jubileuszowego obchodzonego w 1900. Rekolekcje prowadzili redemptorysci, specjalizujacy sie w misjach ludowych, wsród których na zauwazenie zasluguje ks. Bernard Alojzy Lubienski (1846-1933), teolog, hagiograf, slynny misjonarz, propagator kultu Matki Bozej Nieustajacej Pomocy. Rekolekcje trwaly prawie dwa tygodnie, a ich renowacja szesc dni. Zwraca niewatpliwie uwage liczba spowiedników zaangazowanych w czasie misji oraz liczba wiernych przystepujacych do Komunii, potwierdzajaca odbyte wczesniej spowiedzi. Rozmach wydarzenia wyjasnia powazne wydatki, jakie zostaly poniesione przy tej okazji. Proboszcz nie byl jednak zdany na siebie, poniewaz w obydwu przypadkach zostala mu udzielona pomoc przez Stowarzyszenie Kaplanów Diecezji Tarnowskiej pw. Swietego Józefa dla Prowadzenia Misji i Rekolekcji Ludowych. Celem stowarzyszenia bylo organizowanie cwiczen duchownych dla kaplanów oraz organizowanie misji i rekolekcji dla wiernych w diecezji. Z zachowanych listów dowiadujemy sie, na co nie zwracano do tej pory uwagi, ze stowarzyszenie zajmowalo sie takze ekonomicznym wspieraniem kaplanów w dzialalnosci duszpasterskiej zwiazanej z misjami i rekolekcjami. Na podstawie zapisanych swiadectw mozna wyrobic sobie wyobrazenie o misjach prowadzonych pod koniec XIX wieku w innych parafiach. Wszystkie dokumenty znajduja sie w Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie, w jednej jednostce, sygnatura LC XIX. 1) Czermin, 21 czerwca 1898 r. Ks. Franciszek Szurmiak prosi rektora Stowarzyszenia Swietego Józefa o pomoc finansowa na pokrycie kosztów prowadzonych rekolekcji. Najprzewielebniejszy Rektorze Stowarzyszenia Swietego Józefa Unizenie podpisany postanowil z poczatkiem wrzesnia roku biezacego urzadzic rekolekcje dwutygodniowe dla swych parafian pod przewodnictwem WW. OO. Redemptorystów. Poniewaz wlasnym kosztem nie moge urzadzic rekolekcji, a to wskutek kleski gradowej zeszlorocznej, która byla tak wielka, ze prawie nic z pola nie zebralem, nie moga tez i parafianie przyczynic sie do pokrycia kosztów rekolekcyjnych, a przynajmniej oplacenia kosztów podrózy OO. Redemptorystów, przeto upraszam unizenie Najprzewielebniejszy Rektorat o zapomoge, o ile to mozebne, najhojniejsza. Z urzedu parafialnego w Czerminie, dnia 21 czerwca 1898 r. ks. Franciszek Szurmiak, proboszcz Na prosbie dopisano: In sessione die 23/6 1898, dandi 100 fl – Ignatius episcopus 2) Czermin, 23 grudnia 1898 r. Ks. Franciszek Szurmiak przedklada konsystorzowi biskupiemu w Tarnowie sprawozdanie z przeprowadzonych misji i poniesionych wydatków. L. 72 Najprzewielebniejszy Biskupi Konsystorzu! Unizenie podpisany ma zaszczyt doniesc niniejszem Najprzewielebniejszemu Biskupiemu Konsystorzowi, ze w parafii czerminskiej odprawiona zostala misja. Rozpoczela sie dnia 10 grudnia, a zakonczyla w dniu 21 grudnia o godzinie 6-tej wieczór uroczystem Te Deum. Przewodniczyli w odprawieniu misji WW. OO. Redemptorysci: Lubienski, Jedek i Styka. W sluchaniu spowiedzi pomagalo OO. Redemptorystom przez 10 dni po 13 ksiezy dziennie w przecieciu. Ogólem zatem 130 ksiezy. Spowiedz odprawila cala parafia, to jest 4000 (doroslych); obcych bylo 500 osób; zatem ogólem przystapilo do Komunii sw. 4500 osób. Unizenie podpisany ma w Bogu nadzieje, ze misja wyda obfity a trwaly owoc. Wydatki byly takie: 1.misjonarzom 130 zlr, 2.o. Rybie kapucynowi 40 zlr, 3.obraz z ramami 220 zlr, 4.wino, piwo, mieso, ryby, drób, swiatlo, obsluga, kucharz, sklep – razem 264 zlr; razem 654 zlotych renskich. Na pokrycie wymienionych wydatków unizenie podpisany otrzymal od Stowarzyszenia Swietego Józefa 100 zlr, skladki przyniosly 333 zlr – razem 433 zlotych renskich. Poniesiony rozchód 654 zlr, z przychodem 433 zlr, okazuje sie niedobór 221 zlr, które unizenie podpisany pokryl ze swej kieszeni. Z urzedu parafialnego w Czerminie, dnia 23 grudnia 1898 r. ks. Franciszek Szurmiak, proboszcz 3) Czermin, 24 grudnia 1898 r. Ks. Franciszek Szurmiak przedklada konsystorzowi biskupiemu w Tarnowie celem potwierdzenia brewe apostolskie dotyczace odpustów. Excellentissimum, Illustrissimum ac Reverendissimum Episcopale Praesidium Humillime subscriptus transmittit Excellentissimo, Illustrissimo ac Reverendissimo Episcopali Praesidio breve apostolicum indulgentiarum de 19 novembris 1898 anni, eiusque gratiosam vidimationem humilime expetit. Ab officio parochiali in Czermin, die 24 decembris 1898 anii. Franciscus Szurmiak, parochus 4) Czermin, 14 czerwca 1899 r. Ks. Franciszek Szurmiak prosi rektora Stowarzyszenia Swietego Józefa o pomoc finansowa na pokrycie kosztów renowacji misji. Najprzewielebniejszy rektoracie Stowarzyszenia Swietego Józefa W miesiacu wrzesniu roku biezacego ma sie odprawic pod przewodnictwem WW. OO. Redemptorystów renowacja misji dla parafii czerminskiej. Poniewaz unizenie podpisany nie ma nadziei, aby ze skladek mógl w calosci pokryc koszta renowacji misji, sam tez z wlasnej kieszeni niewiele dac moze z powodu kuracji, której sie poddac musi dla poratowania zdrowia w tym roku bardzo nadwatlonego, przeto uprasza, aby mu Najprzewielebniejszy Rektorat raczyl laskawie dopomóc odpowiednim datkiem do pokrycia kosztów zamierzonej renowacji misji. Czermin, dnia 14 czerwca 1899 r. ks. Franciszek Szurmiak, proboszcz 5) Czermin, 28 wrzesnia 1899 r. Ks. Franciszek Szurmiak przedklada konsystorzowi biskupiemu w Tarnowie sprawozdanie z przeprowadzonej renowacji misji i poniesionych wydatków: Najprzewielebniejszy Biskupi Konsystorzu, Przesylajac Najprzewielebniejszemu Biskupiemu Konsystorzowi pokwitowanie, stwierdzajace odbiór 100 zlr, które unizenie podpisany otrzymal z funduszów Towarzystwa Swietego Józefa na pokrycie kosztów renowacji misji, czyni unizenie podpisany niniejszem sprawozdanie z odbytej renowacji. Renowacja misji rozpoczela sie 16 wrzesnia o godzinie 5-tej po poludniu i trwala az do 22 wrzesnia do godziny 4-tej po poludniu, zatem przez 6 dni. Odbywala sie pod przewodnictwem WW. OO. Redemptorystów: Jedka, Pazdura i Styki. Pomimo niestalej pogody, zlych dróg, siewów jesiennych, naplyw ludu byl bardzo wielki. Przybywali ludzie i z sasiednich parafii: Borowej, Mielca, Slupca, Wadowic, Ksiaznic, Gawluszowic etc. Do Komunii sw. w samym kosciele czerminskim przystapilo 5000 ludzi. Bardzo wielu wyspowiadawszy sie w Czerminie wracalo do domu, aby sie wykomunikowac w swoim kosciele. Dla dziatwy szkolnej bylo 1˝ dnia przeznaczone na spowiedz i uroczysta, wspólna Komunija. Przeszlo 600 dzieci przystapilo wspólnie do Komunii sw.. W przecieciu bylo dziennie przez 6 dni wiecej niz 11 spowiedników, razem bylo ich 70. Koszty urzadzenia renowacji misji wyniosly 375 zlr, w czem miesci sie 140 zlr danych WW. OO. Redemptorystom. Przychód: 100 zlr od Towarzystwa Swietego Józefa, ze skladek 190 zlr – razem: 290 zlotych renskich. N iedobór wyniósl 85 zlr, który unizenie podpisany z wlasnej kieszeni pokryl. Z urzedu parafialnego w Czerminie, dnia 28 wrzesnia 1899 r. OTO DOSKONALY PRZYKLAD DLA WSZYSTKICH KSIEZY KTO TO JEST PRAWDZIWY KSIADZ I JAK MAJA POSTEPOWAC. PRAWDZIWY KSIADZ JEST DO TANCA I DO ROZANCA!!! TEZ DOBRYM PRZYKLADEM JEST SW. ZYGMUNT GORAZDOWSKI DLA KSIERZY encyclopediasupreme.org/Saint_Gorazdowski.rtf A SW. ALBERT CHMIELOWSKI DLA BRAC ZAKONNYCHI, BL. MARIA TERESA LEDOCHOWSKA DLA SIOSTR ZAKONNYCH!!! Cos sie tutaj nie zgadza... Jezeli sie naprawde urodzil w 1836, to mial 24 lat jak skonczyl mature. W tym wieku? Laczkach Jagiellonskich-Jasielskie, Czerminskie i Tarnowskie archiwa maja bledne informacje o ks. Szurmiaku. encyclopediasupreme.org/franciszekszurmiak Autentyczna Metryka Urodzenia Szurmiaka? Takze ma sie Pamietac: Ks. Karol Jastrzebski 1882-1962; Katecheta, duszpasterz, promotor kultu Bozego Milosierdzia w Archidiecezji Lwowskiej Napisal zyciorys sw. Zygmunta Gorazdowskiego: encyclopediasupreme.org/Gorazdowski Napisaal, Polepil, Poukladal: Jan Pawel Lary Lubek, BD, Phd